Caro Carl (1850, Wrocław – 1884, Wiedeń) – niemiecki poeta i dramaturg żydowskiego pochodzenia.

Urodził się w wielopokoleniowej rodzinie Żydów sefardyjskich jako syn radcy handlowego i przemysłowca Roberta (1819–1875). Ukończył wrocławskie Gimnazjum św. Marii Magdaleny oraz studia magisterskie i doktoranckie z dziedziny prawa na uniwersytetach w Heidelbergu, Strasburgu i Wrocławiu. Po studiach pracował w Sądzie Miejskim we Wrocławiu, a następnie w Cesarskim Trybunale Sprawiedliwości w Strasburgu. W 1876 r. zrezygnował z kariery sądowniczej i poświęcił się twórczości literackiej. W 1877 r. osiadł w Wiedniu. Jest autorem kilku komedii i dramatów, z których najbardziej znane są Conradine (1876) oraz Die Burgruine (niem., Ruiny zamku, 1883).