Rotblat Józef (04.11.1908 Warszawa – 31.08.2005 Londyn) – fizyk, radiobiolog, współtwórca pierwszej bomby atomowej, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.

Józef Rotblat urodził się na warszawskich Nalewkach, w wielodzietnej rodzinie kupca papierniczego. Józef, elektryk wykształcony w Szkole Rzemieślników Towarzystwa Dostarczania Pracy Ubogim Żydom, wcześnie rozpoczął pracę, by wspierać rodzinę podupadłą finansowo po I wojnie światowej. Wspominał ten czas, jako trudny i wyczerpujący – całymi dniami ciężko pracował fizycznie, a wieczorami czytał książki i uczył się.

W  1932 r. ukończył studia magisterskie z zakresu fizyki na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Wolnej Wszechnicy Polskiej. Zaczął wówczas pracować w Towarzystwie Naukowym Warszawskim jako radiolog. W 1937 r. ożenił się ze studentką polonistyki, Tolą Gryn. W 1938 r. uzyskał tytuł doktora fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Z końcem sierpnia 1939 r. wyjechał na stypendium do Liverpoolu, gdzie został uczniem i współpracownikiem fizyka jądrowego Jamesa Chadwicka. Po wybuchu wojny Rotblat bezskutecznie próbował wydostać z okupowanej Polski swoją żonę. Tola Rotblat zginęła najprawdopodobniej w obozie zagłady w Bełżcu.

W 1944 r. trafił do miasteczka-laboratorium Los Alamos w amerykańskim stanie Nowy Meksyk, gdzie wraz z zespołem naukowców z całego świata pracował nad tajnym projektem Manhattan, mającym na celu skonstruowanie bomby atomowej, dzięki której Stany Zjednoczone miały pokonać Japonię i III Rzeszę. Wycofał się z badań i wrócił do Anglii, gdy zrozumiał, że ostatecznym celem projektu stało się nie zwycięstwo w wojnie, a wyścig zbrojeń z ZSRR. Politykę posiadania broni masowego rażenia jako środka odstraszającego uważał za niebezpieczną i nieskuteczną. W 1957 r. wspólnie z filozofem Bertrandem Russelem powołał Pugwash, międzynarodowy ruch pacyfistyczny, jednoczący naukowców z obu stron żelaznej kurtyny. Za tę inicjatywę, w 1995 r. został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla.

Jako naukowiec zajmował się medycyną nuklearną, m.in. wpływem promieniowania jonizującego na powstawanie nowotworów. W 1946 r. przyjął brytyjskie obywatelstwo, a w 1998 r. otrzymał tytuł szlachecki. Od 1966 r. był członkiem zagranicznym Polskiej Akademii Nauk. Nigdy nie ożenił się powtórnie. Zmarł w Londynie, do końca życia podkreślając, że jest Polakiem z brytyjskim paszportem.