Jolanta Chmurowska urodziła się w Staszowie w 1933 r. Po opuszczeniu rodziny przez ojca, który ze względu na problemy ze znalezieniem pracy przeprowadził się do rodzinnego Olkusza, wychowywana była przez matkę w domu dziadków Raczyńskich. Duża część mieszkań w należącym do Raczyńskich domu wynajmowana była lokatorom żydowskim. W dzieciństwie Jolanta Chmurowska była stałym bywalcem w mieszkaniach znajomych Żydów, a jej rodzina utrzymywała z nimi bliskie kontakty.

Najlepszą przyjaciółką Jolanty Chmurowskiej z lat dziecięcych była mieszkająca z rodziną w domu Raczyńskich Ryfcia Najman. Dzięki wizytom u Najmanów Jolanta Chmurowska jeszcze bliżej poznała świat żydowskich obyczajów i świąt. W czasie wojny Ryfcia ukrywała się w Staszowie, następnie zaś na wschodzie Polski. Przeżyła wojnę i po jej zakończeniu wyemigrowała do Izraela. Z Jolantą Chmurowską spotkała się ponownie w pierwszych latach powojennych, następnie zaś w czasie wizyty z rodziną w Polsce. Okres okupacji był tragicznym czasem również dla rodziny Raczyńskich, głównie ze względu na pobyt i śmierć w obozie koncentracyjnym brata dziadka, Ignacego Raczyńskiego.

Po wojnie Jolanta Chmurowska kontynuowała przerwaną w czasie okupacji naukę. W wieku 18 lat, tuż przed maturą, została aresztowana przez Urząd Bezpieczeństwa i spędziła trzy miesiące w więzieniu z powodu związków z konspiracyjną organizacją antykomunistyczną Młode Wojsko Polskie. Pobyt w areszcie spowodował problemy w przystąpieniu do edukacji uniwersyteckiej, jednak Jolancie Chmurowskiej udało się ukończyć studia polonistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po krótkim okresie pracy w przedsiębiorstwie budowlanym i banku rozpoczęła pracę pedagoga, którą kontynuowała do przejścia na emeryturę.