Gmina żydowska w Barlinku powstała prawdopodobnie w XIX wieku. Ok. 1860 r. posiadała synagogę, cmentarz, a także zatrudniała nauczyciela religii. W 1880 r. należało do ok. 130 osób. Był to zapewne szczytowy moment rozwoju gminy.

W kolejnych dziesięcioleciach ta małomiasteczkowa społeczność, żyjąca w połowie drogi między Stargardem a Gorzowem Wielkopolskim (Landsberg) zaczęła topnieć wskutek procesów migracyjnych. Tym niemniej, gmina synagogalna istniała jeszcze w 1932 roku. Należało do niej 26 Żydów (0,4% mieszkańców), w tym 8 płatników podatku gminnego. Na czele gminy stał wówczas Georg Heilbom, role sekretarza pełnił Julius Jüdel. Funkcję kantora pełnił Kornfeld, dojeżdżający z Pyrzyc. Budżet gminy wynosił 1629 RM (1930). W skład majątku gminy wchodziła m.in. synagoga przy Bergstraße, cmentarz oraz rzeźnia rytualna. Nauczanie religii obejmowało 3 dzieci.

Dalsze losy tej wspólnoty nie są bliżej znane. Możliwe, że zanikła wskutek wyjazdów jeszcze  w latach 30. XX wieku.

Bibliografia

• Führer durch die jüdische Gemeindeverwaltung und Wohlfahrtspflege in Deutschland: 1932–1933, Berlin 1933, s. 63.