W poł. XIV w. parafia Gowarczów zamieszkiwana była przez 432 mieszkańców. Starozakonni byli w Gowarczowie już w XVII w. Jasko dzierżawcy w mieście na prawie magdeburskim byli zobowiązani płacić podatek pogłówny. W 1662 r. było 33 płatników tego podatku, a w 1676 r. 46[1.1]. W 1789 r. w miasteczku były 74 dymy, w tym 13 żydowskich. W 1790 było 87 domów, w tym 18 żydowskich[1.2]. W 1790 r. na ogółem 534 ludności było 78 Żydów (14,6%)[1.3].

Z czasem liczba Żydów wzrastała tak, że w XIX w. Gowarczów stał się jednym z większych skupisk ludności żydowskiej powiatu opatowskiego. W 1827 r. było 457 Żydów tj. 43,6% mieszkańców, kiedy w 1860 r. liczba mieszkańców Gowarczowa wynosiła  1490[1.4].

W okresie  międzywojennym gmina wyznaniowa należała do mniejszych ze względu na liczbę zamieszkałej tu ludności żydowskiej. Według spisu ludności z 1921 r. w Gowarczowie mieszkało 508 Żydów, co stanowiło 33,7% miejscowej ludności[1.5]. O liczbie ludności w gminie żydowskiej w okresie międzywojennym dowiadujemy się ze  spisów składki bóżniczej: w 1927 r. liczyła 840 wyznawców. Członkami gminy byli przeważnie drobni kupcy i rzemieślnicy[1.6]. Ogólnie uboga ludność. Nie sposób określić odsetka Żydów do ludności ogółem nawet w przybliżeniu, ponieważ brakuje danych statystycznych dotyczących ogółu ludności. Wiadomo tylko, że w 1930 r. w  Gowarczowie mieszkało  1508 osób[1.7].

We wrześniu 1939 r. mieszkało tu 450 Żydów. W listopadzie 1942 r. ich liczba wzrosła do 1000, co spowodowane było przesiedleniami. Wtedy też Niemcy wysiedlili ich do niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Treblince[1.8].