Dzieje Żydów w Łabowej są słabo znane. Wspólnota powstała może w XIX w.; być może obejmowała także wieś Maciejowa. Pod koniec sierpnia 1866 r. została spustoszona przez epidemię cholery. Wpływ na jej dalszy rozwój miała zapewne koncesja na 9 jarmarków, otrzymana w 1872 roku. W 1880 r. żyło tu 51 Żydów, a w 1921 r. – 221 Żydów na 876 mieszkańców (25,2%). Była to społeczność handlowo-rzemieślnicza, obsługująca rolniczą okolicę.

Pod okupacją niemiecką trwającą od września 1939 r. łabowscy Żydzi objęci zostali reżimem obozu pracy. Przebywali w miejscowości do pierwszej połowy 1942 r., gdy zostali wywiezieni do getta w Nowym Sączu; następnie zginęli w niemieckich nazistowskich obozach zagłady.

Bibliografia

• Labowa, [w:] The Encyclopedia of Jewish Life Before and During the Holocaust, 2, red. S. Spector, G. Wigoder, Nowy Jork 2001, s. 698.
• Mahler R., The Development Of The City; Statistical Figures Concerning Jews In Sandz and Vicinity in the 19th and 20th Centuries, [w:] Sefer Sandz, Tel Aviv 1970 [online:] https://www.jewishgen.org/yizkor/Nowy_sacz/now224.html [dostęp: 19.02.2019].