Jak podaje The Encyclopedia of Jewish Life Before and During the Holocaust, żydowscy osadnicy pojawili się w Maleczu już pod koniec XVI w. Można przypuszczać, że istotny rozwój społeczności żydowskiej przypadł na wiek XIX. W 1897 r. w Maleczu mieszkało 1201 wyznawców judaizmu, którzy stanowili 55,60% całej populacji miasteczka.

Na początku I wojny światowej część domów należących do Żydów uległa zniszczeniu. Wiele ofiar pochłonęły epidemie tyfusu i ospy. Wszystko to wpłynęło na drastyczny spadek liczby mieszkańców. Podczas spisu powszechnego w 1921 r. w Maleczu odnotowano obecność już tylko 893 mieszkańców, spośród których żydowskie pochodzenie zadeklarowało 479 osób.

Wojska niemieckie zajęły Malecz 23 czerwca 1941 r. Żydzi zostali poddani represjom i zmuszeni do noszenia żółtych naszywek na piersiach i na plecach. 2 listopada 1941 r. Niemcy wywieźli wszystkich Żydów z Maleczu do Berezy Kartuskiej. Zagładę dane było przeżyć jedynie nielicznym.

Bibliografia

• S. Spector, The Encyclopedia of Jewish Life Before and During the Holocaust, New York 2001, vol. II, s. 788.]].