W okresie międzywojennym w Radomiu działał lokalny oddział Poalej Syjon-Lewicy czyli Jidisze Socjalistisz-Demokratisze Partaj „Poalej Syjon” in Pojln (jid. Żydowska Socjal-Demokratyczna Partia „Robotnicy Syjonu”). Na jego czele stali m.in.: Dawid Studnia, Marek Finkielsztajn, Moszek Kirszenblat, Izrael Glat i Gabriel Wajsman. Należało do niego ok. 100 członków. Poalej Syjon-Lewica obok postulatów utworzenia organizacji polskich robotników bez podziału narodowościowego, uspołecznieniem środków produkcji, oddzieleniem gmin od spraw religijnych, wysuwało hasło stworzenia socjalistycznego państwa Izrael. Radomski oddział tworzył samodzielne listy w wyborach do Rady Miejskiej Radomia. Poparcie dla nich wahało się od 7,7% w 1919 r. do 2,5% w 1939 roku. Partia uzyskiwała natomiast duże poparcie w wyborach do gminy żydowskiej.
W 1935 r. po rozłamie, do jakiego doszło na poziomie centralnych władz partii, część członków ugrupowania przeszła do Komunistycznej Partii Polski.
Przy Poalej Syjon-Lewicy działała młodzieżowa przybudówka Jidisze Socjalistisze Arbeter Jugnt (jid. Żydowska Socjalistyczna Młodzież Robotnicza), skupiająca w 1929 r. ok. 120 członków. Poalej Syjon-Lewica miała też znaczące wpływy w Żydowskim Związku Zawodowym Robotników Niefachowych, Związku Zawodowym Skórzanym, Krawieckim i Kamaszniczym, a także w klubie sportowym „Sztern” (jid. Gwiazda).
Bibliografia:
- Piątkowski S., Dni życia i śmierci. Ludność żydowska w Radomiu w latach 1918–1950, Warszawa 2006, ss. 95-96.
