W październiku 1942 r., podczas likwidacji getta w Wołominie, teren klubu sportowego „Huragan” służył jako miejsce koncentracji ludności żydowskiej przed deportacją do niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady Treblinka II. Tu także Niemcy rozstrzelali kilkaset osób. Ofiary pogrzebano w zbiorowym grobie, znajdującym się prawdopodobnie na skraju stadionu, od strony ul. Korsaka.

Tadeusz Kielak w swym opracowaniu zatytułowanym Tragiczne losy ludności żydowskiej w Wołominie w latach 1939–1943, tak opisuje te tragiczne wydarzenia:

„Niemowlęta i malutkie dzieci egzekutorzy chwytali za ręce, strzelali im w plecy i wrzucali do wcześniej wykopanych przez ich rodziców dołów. Opornych na siłę wpychano do dołów, tam strzelano do nich i następnym kazano ich zakopywać. Zdarzało się często, że po zastrzeleniu kilku Żydów wybijano im butami złote zęby, łamano palce, na których były złote obrączki”[1.1].