Antyblok – określenie stosowane od 1911 r. wobec kształtującego się wcześniej sojuszu stronnictw galicyjskich (Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne, podolacy i Polskie Centrum Ludowe), reprezentujących prawicowe siły, głównie ze wschodniej Galicji. Sprzeciwiał się wszelkim reformom politycznym proponowanym przez Blok i jego metodom walki z narastającym radykalizmem społecznym, propagował nacjonalizm skierowany przeciwko Ukraińcom, sympatyzował z orientacją prorosyjską Romana Dmowskiego. Po wybuchu I wojny światowej stronnictwa Antybloku współtworzyły we Lwowie Centralny Komitet Narodowy.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.