ner tamid [hebr., ‘wieczna lampka’] – w judaizmie stale płonące za dusze zmarłych lampki, fundowane przez wiernych lub synagogę; często ozdobne, z imionami i datami życia; zawieszane w niszach zach., rzadziej wsch. ściany synagogi.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.