parochet [hebr.] – w liturgice żyd. kotara zasłaniająca wnękę na rodały w aron ha-kodesz; p. są wykonywane z ciężkich tkanin jedwabnych, aksamitnych, brokatowych lub adamaszkowych, zdobione haftem (ornamenty arabeskowe, motywy zwierzęce, emblematy kultowe i napisy hebr.); w niektórych pośrodku jest wszyty prostokątny, zazwyczaj jedwabny kawałek, zw. lustrem; u dołu p. bywa zakończony frędzlami, u góry kaporetem.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.