Żydowska Orkiestra Symfoniczna w getcie warszawskim. Zanim zespół został formalnie powołany do życia z początkiem 1941, już w 1940 odbywały się koncerty symfoniczne w Bibliotece Judaistycznej przy ul. Tłomackie 5, w Melody Palace przy ul. Rymarskiej 12, w sali przy ul. Siennej 16, w teatrze Scala przy ul. Dzielnej, w sali Gospody ul. Orla 6.
Najdłużej koncerty odbywały się w sali teatru Femina przy ul. Leszno. Sporadycznie odbywały się też w lokalu Gminy przy ul. Grzybowskiej i Domu Sierot Janusza Korczaka. Orkiestra w szczytowym okresie liczyła ok. 80 muzyków. Dyrygentami koncertów symfonicznych byli: Adam Furmański, Marian Neuteich, Szymon Pullman i Izrael Hammerman.
Członkami orkiestry byli m.in.: Józef Bakman, Wacław Baruch, Ludwik Holcman, Arnold Kirschbraun, Kazimierz Szpilman, Edgar Aftergut, Salomon Frydman, Jerzy Tonkenbaum, Wolf Lidauer, Jakub Messer, Daniel Krakowski, Ludwik Sznicer, Artur Flatau, Henryk Fiszman, Mosze Girguski, Józef Łabuszyński, Abram Stromberg, Izydor Lewak, Henryk Waghalter, Czesław Bem, Natan Sznicler, Bernard Lewinsohn, Ignacy Mitelman, Jerzy Mitman, Zygmunt Lederman, Jakub Szulc, Józef Majerowicz, Rafał Broches, Józef Waghalter, Samuel Weinroth.
Wydawana w getcie „Gazeta Żydowska” (w jęz. polskim) zamieszczała recenzje z tych koncertów. Ostatni koncert symfoniczny odbył się 12 kwietnia 1942, podczas niego skrzypek Henryk Reinberg wykonał Źródło Aretuzy K. Szymanowskiego.
Czytaj więcej
Źródła:
- Błaszczyk L.T., „Żydzi w kulturze muzycznej działający na ziemiach polskich w XIX i XX wieku”, książka wydana dzięki wsparciu udzielonemu przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce.
- Fuks M., Muzyka ocalona, Warszawa 1989