Monika Krajewska pochodzi z warszawskiej rodziny o różnorodnych korzeniach, w tym tatarskich i włoskich. Studiowała anglistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 70. angażowała się w ruch hipisowski i taternictwo. W tym czasie poznała Stanisława Krajewskiego, z którym w 1974 r. zawarła związek małżeński. Oboje interesowali się cmentarzami żydowskimi, judaizmem i szeroko pojętą kulturą żydowską. Odwiedzali różne miejscowości w Polsce, odszukiwali i fotografowali cmentarze żydowskie i synagogi. Pod koniec lat 70. Monika Krajewska brała czynny udział w spotkaniach Żydowskiego Uniwersytetu Latającego, od 1981 r. działała w Komitecie Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej. W 1984 r. w Stanach Zjednoczonych dokonała formalnej konwersji na judaizm. Należy do pionierów odbudowy żydowskiego życia religijnego w Polsce oraz współczesnych badań nad sztuką sepulkralną i wycinanką polskich Żydów. Badania prowadzone przez Monikę i Stanisława Krajewskich zainspirowały Lidię Zonn do nakręcenia w 1986 r. filmu Dokumentacja. 

Monika Krajewska jest autorką licznych publikacji, w tym pierwszej w powojennej Polsce książki o cmentarzach żydowskich Czas Kamieni (1982), Zeit der Steine (1982), Time of Stones (1983), Le temps des pierres (1983) oraz A Tribe of Stones. Jewish cemeteries in Poland (1993); artykułów zamieszczanych na łamach czasopism, m.in. „Konteksty. Polska sztuka ludowa”, „Znak”, „Projekt”, „Kalendarz Żydowski”. Jej fotografie ukazały się też w książkach innych autorów w Polsce (m.in. Żydzi polscy. Dzieje i kultura, 1982 ) i za granicą. Od 1981 r. jej fotografie i rysunki nagrobków były prezentowane na wystawach m. in. w Polsce, USA (w tym w YIVO Institute for Jewish Culture, 1984), Izraelu, Francji, Czechach i Niemczech. Jest też autorką książki dla dzieci Mój młodszy brat (2009).

Monika Krajewska od ponad 20 lat tworzy autorskie wycinanki nawiązujące do tradycji żydowskiej. Niektóre jej prace, zwłaszcza mizrachy, są bliskie tradycyjnej formie, inne są inspirowane różnymi przejawami sztuki żydowskiej, tekstami i symbolami judaizmu. Łączy też wycinankę z kolażem, kaligrafią, frotażem reliefów nagrobnych i fotografią. Jej prace znajdują się w muzeach, synagogach i kolekcjach prywatnych. Jest pomysłodawczynią wystroju fasady budynku Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN z użyciem kaligrafii z dwujęzyczną inskrypcją słowa „Polin”. Przez 20 lat prowadziła zajęcia plastyczne w szkole Lauder-Morasha w Warszawie. Od 2006 r. prowadzi warsztaty i wykłady w Centrum Kultury Jidysz w Warszawie. Aktywnie uczestniczy w festiwalach kultury żydowskiej. Jest członkinią Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie, związaną z synagogą Ec Chaim. W 2013 r. Fundacja Taubego i Amerykański Komitet Żydowski uhonorowały Monikę i Stanisława Krajewskich nagrodą za całokształt działalności na rzecz budowy przyszłości żydowskiej w Polsce. Zostali też wyróżnieni w 2014 r. przez kieleckie Stowarzyszenie im. Jana Karskiego. Monika Krajewska ma dwóch synów, jedną z jej pasji są góry.