Einsatzgruppen [ạinzacgrupn] (EG) – grupy operacyjne wydzielone z SD (Sicherheitsdienst) i niemieckiej policji bezpieczeństwa (Sipo). Utworzone w 1941 r. bezpośrednio po agresji na ZSRR, przeznaczone do mordowania na okupowanych obszarach ZSRR Żydów, Romów i jeńców – członków partii komunistycznej. Powołane do realizacji zadań specjalnych na zapleczu armii niemieckiej, po raz pierwszy użyte podczas aneksji przez Niemcy Sudetów w październiku 1938 r., ponownie w IX–XI 1939 r. w Polsce (wkroczyło 5 Einsatzgruppen, aresztując według wcześniej przygotowanych planów polskich działaczy politycznych i społecznych, przechwytując dokumenty urzędów polskich). Do ich zadań należała likwidacja lub dokonywanie aresztowań przeciwników Rzeszy, warstw kierowniczych i inteligencji oraz Żydów. Einsatzgruppen działały także w Norwegii, Luksemburgu, Alzacji i Lotaryngii oraz Jugosławii. Po agresji Niemiec na ZSRR (VI 1941) powołane przy poszczególnych grupach armii Einsatzgruppen (po 800–1200 ludzi) wkroczyły również na terytorium ZSRR, mordując na okupowanych obszarach ZSRR Żydów, Romów, funkcjonariuszy partii komunistycznej i jej członków spośród jeńców wojennych. Składały się z żołnierzy SS, funkcjonariuszy SD, policji kryminalnej (Kripo), policji porządkowej (Ordpolizei) i Gestapo. Do poszczególnych akcji przydzielano także żołnierzy Wehrmachtu. Einsatzgruppen zamordowały ok. 700 tys.–1 mln osób. W 1947–1948 część dowództwa Einsatzgruppen została osądzona przez Amerykański Trybunał Wojskowy w Norymberdze.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.