Mykwa – basen lub zbiornik z bieżącą wodą (źródlaną lub deszczową) do rytualnej kąpieli, oczyszczającego obmycia ludzi i naczyń skalanych nieczystością rytualną. Konstrukcja i wielkość mykwy zostały ściśle określone w przepisach halachicznych. Mykwę, zwłaszcza od średniowiecza, łączono z łaźnią.
W mykwie powinna znajdować się bieżąca woda, deszczówka lub woda ze źródła. Rytualna kąpiel obowiązuje prozelitów przyjmujących judaizm. Kobiety udają się do mykwy po okresie menstruacji i połogu, aby odzyskać rytualną czystość. Z kolei mężczyźni zobowiązani są odwiedzać mykwę przed niektórymi świętami, np. Jom Kipur. Pobożni Żydzi czynili to jednak w każdy piątek przed szabatem. Niektórzy kąpali się w mykwie nawet codziennie przed poranną modlitwą.
Rytuał kąpieli polegał na całkowitym zanurzeniu się w wodzie. Zarówno mężczyźni jak i kobiety dokonywali tego, nie zdejmując koszul. Ablucji towarzyszyła recytacja odpowiednich modlitw. W mykwie płukano także nowe naczynia domowe.
W Polsce mykwy umieszczano w osobnych budynkach, zazwyczaj w pobliżu budowli sakralnych. W zamożniejszych gminach istniały osobne mykwy dla kobiet i mężczyzn. W uboższych gminach wyznaczano dla kobietom i mężczyznom odrębne pory kąpieli.
Bibliografia:
- Cała A., Węgrzynek H., Zalewska G., Historia i kultura Żydów polskich. Słownik, Warszawa 2000, s. 225