Armia Berlinga – w maju 1943 roku w Sielcach koło Razania rozpoczęto werbunek do 1. Dywizji Piechoty imieniem Tadeusza Kościuszki. Była to jednostka wojska polskiego w ZSRR całkowicie zależna od Armii Czerwonej. Na jej czele stanął płk Zygmut Berling. Do lipca 1943 do 1. Dywizji zaciągnęło się 16 tys. Polaków, głównie zesłańców deportowanych przymusowo w 1940 roku ze wschodniej Polski. Z powodu braku wyszkolonej polskiej kadry, funkcje oficerskie powierzano wojskowym radzieckim. Jesienią 1943 roku 1. Dywizja została skierowana na front i walczyła w bitwie pod Lenino. We wrześniu 1943 roku utworzono 1. Korpus Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, który dzielił się na 3 dywizje. Jego dowódcą był również Zygmunt Berling. W marcu 1944 roku 1. Korpus przekształcono w 1. Armię Polską. Liczyła ona 78 tys. żołnierzy. Brała udział w walkach na Ukrainie i w wyzwalaniu ziem polskich spod okupacji niemieckiej. 21 lipca 1944 roku w Lublinie połączono 1. Armię Polską z konspiracyjną komunistyczną Armią Ludową, tworząc Ludowe Wojsko Polskie.