Zambrowski Roman (15.07.1909, Warszawa – 19.08.1977, tamże) – działacz komunistyczny, z zawodu nauczyciel.

 Od 1928 r. należał do Komunistycznej Partii Polskiej. W latach 1930–1938 był członkiem KC KZMP. W okresie II wojny światowej przebywał w ZSRS, gdzie w 1944 r. został szefem zarządu polityczno-wychowawczego Armii Polskiej w ZSRS, następnie 1. armii Wojska Polskiego. Był współzałożycielem (1944) i członkiem kierownictwa Centralnego Biura Komunistów Polski w ZSRS. Od 1944 r. był członkiem PPR, potem PZPR. W latach 1944–1964  należał do Komitetu Centralnego Partii. W latach 1945–1963 był członkiem Biura Politycznego, a w 1948–1954 i 1956–1963 sekretarzem KC. Współorganizował system politycznych represji w Polsce. W latach 1945–1954 był przewodniczącym Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym. W latach 1955–1956 był ministrem kontroli państwowej. W latach 1944–1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej, a w latach 1947–65 – na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL (1947–1952 wicemarszałek). W latach 1963–1968 był wiceprezesem NIK. W okresie październikowego przesilenia politycznego w 1956 r. był uważany za przywódcę jednej z frakcji w PZPR, tzw. puławian, później rewizjonistów. W  1968 r. został usunięty z PZPR pod zarzutem inspirowania demonstracji studenckich w marcu 1968 roku.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.