Sokołow Nachum (10.01.1859 Wyszogród – 17.05.1936 Londyn) – pisarz, tłumacz, działacz syjonistyczny.

Sokołow urodził się w Wyszogrodzie nad Wisłą w rodzinie o tradycjach rabinicznych. Jego ojciec był potomkiem rabina krakowskiego Natana Spiry. Otrzymał tradycyjne religijne wychowanie. W 1865 r. przeniósł się z rodziną do Płocka, gdzie rozpoczął też naukę języków obcych i świeckich przedmiotów. W 1880 r. Sokołow wyjechał do Warszawy, władając znajomością prawa żydowskiego w stopniu dobrze wykształconego rabina, literatury, sztuki i historii – na poziomie Żyda-inteligenta oraz 12 językami.

Rozpoczął współpracę z gazetą Chaima Zeliga Słonimskiego – „Ha-Cefira”. Wielkie uznanie przyniosły mu artykuły na temat poezji, dramaturgii, historii oraz aktualnych wydarzeniach i problemach społeczności żydowskiej. Opisywał w „Ha-Cefirze” swoje liczne podróże. Sokołow był również autorem wierszy, esejów, sztuk. Ważnym wkładem Sokołowa w rozwój i ożywienie języka hebrajskiego był założony przez niego rocznik „Ha-Asif”.

Sokołow był gorącym zwolennikiem równouprawnienia Żydów, stąd jego chłodny stosunek do ruchu Chowewej Syjon. Znajomość z Herzlem oraz udział I Kongresie Syjonistycznym w Bazylei, jako przedstawiciel prasy, wywarły na nim tak silne wrażenie, że do Warszawy wrócił już jako zwolennik syjonizmu politycznego. Od tego czasu Sokołow poświęcił się propagandowej, politycznej, organizacyjnej i dyplomatycznej działalności syjonistycznej. Herzl zobaczył w nim jednego z najważniejszych pomocników. Sokołow propagował założenia syjonizmu na wszelkie możliwe sposoby, pisząc o nim w różnych językach.

Od 1906 r. przez blisko 30 lat pracował dla Światowej Organizacji Syjonistycznej. Pełnił w niej różne funkcje, a latach 1931–1935 był jej prezydentem. W czasie I wojny światowej razem z Chaimem Weizmannem i Achad ha-Amem prowadził rozmowy z Brytyjczykami, nakłaniając ich, by po wojnie Palestyna uznana była jako ziemia żydowska. W latach 20. i 30. XX w. wiele podróżował, spotykał się także z władcami różnych państw i agitował na rzecz powstania państwa żydowskiego. W 1935 r. Światowa Organizacja Syjonistyczna na swego prezydenta wybrała Weizmanna, a w ramach wielkich zasług Nachum Sokołow uznany został honorowym prezydenta.